Geen ander land produceert zoveel mooie wijnen als Frankrijk. Dit komt mede door de rijke historie, zo was er al in de derde eeuw wijnbouw in de Bourgogne en de Bordeaux. De grote kennis op het gebied van wijn maken is door de eeuwen heen ontstaan en geperfectioneerd. Traditie is heel belangrijk maar men sluit niet de ogen voor nieuwe ontwikkelingen. De wijnen uit Frankrijk hebben status, men spreekt niet over een Pinot Noir maar over een rode Bourgogne. Men maakt een uniek product van een uniek stuk grond en dit maakt Frankrijk bijzonder.

Wijnland Italië behoort samen met Frankrijk tot de grootste wijnproducerende landen in de wereld. Het land kent een oneindige diversiteit aan druivenrassen. Klimatologisch en geografisch valt het land in te delen in diverse wijnzones, waaronder de Alpen, de Apennijnen en de Dolomieten. Deze doorkruizen het land van noord naar zuid en van oost naar west. Verder speelt de invloed van de zee een grote rol. Het oostelijk deel grenst aan de Adriatische Zee. De Mediterraanse Zee beïnvloedt het westen van Italië.

Sinds 1930 heeft Chateau Musar zich, ondanks periodes van onrust in Libanon, ontwikkeld tot één van de wonderen in de wijnwereld. Wat begon als een hobby groeide uit tot een ware passie. Hij werd hierbij geïnspireerd door Ronald Barton van Chateau Leoville Barton uit Bordeaux, die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Libanon verbleef. Tot 1979 was er echter niemand buiten Libanon die van Chateau Musar had gehoord. Hierin kwam verandering tijdens de Bristol Wine Fair. Chateau Musar bracht hier een ware sensatie teweeg, die tot op de dag van vandaag duurt.

Het zal duidelijk zijn dat er een zeker fanatisme voor nodig is om onder zulke moeilijke omstandigheden als in Libanon steeds maar door te gaan met wijnmaken. Dat fanatisme is bij de familie Hochar in ruime mate aanwezig. Château Musar werd in 1930 door Gaston Hochar gecreërd in het historische familiekasteel, dat dateert uit de 18e eeuw. Dit leende zich perfect voor het maken en opslaan van de wijnen. Op dit moment liggen in de kelders ongeveer een miljoen flessen te rijpen, te wachten op het meest optimale moment om ze aan wijnliefhebbers van over de gehele wereld te presenteren. Gedurende de burgeroorlog is het wijnmaken hier onverminderd doorgegaan. Alleen in de jaren ’76 en ’84 is er vanwege de oorlogshandelingen geen wijn gemaakt. De druiven moesten dwars door de vuurlinie over een afstand van 100 kilometer worden vervoerd naar de wijnmakerij even ten noorden van Beirut. Grondlegger Gaston Hochar werd in 1959 opgevolgd door zijn zoon Serge, die speciaal oenologie had gestudeerd in Bordeaux en stage had gelopen op Château Léoville-Barton. Op het domein wordt hij bijgestaan door zijn jongere broer Ronald en tegenwoordig ook door zijn kinderen, Gaston en Karine. Vanwege de achtergrond van Serge, met zijn studie in Bordeaux, is het zeer verklaarbaar dat de rode wijn in veel jaren een duidelijk Bordeaux-achtige uitstraling heeft, met een krachtig en rijp karakter, ondersteund door fraai hout. Sinds enige jaren wordt er ook een witte wijn geproduceerd, die eveneens een uitgesproken krachtig en aromatisch karakter heeft. Het maakt Château Musar tot een grote naam in de wereld van de wijn.

Bijna ongemerkt heeft Marokko zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot een wijnland van enige betekenis. De wijnbouw in Marokko stamt uit de tijd van de Franse kolonisatie. Midden jaren vijftig telde Marokko 55.000 hectare wijngaarden, goed voor de 4,5 miljoen hectoliter wijn op jaarbasis. Rode wijn was verreweg het belangrijkste, uiteraard omdat de hitte en droogte van het land zich goed voor de productie van rood lenen. Toen Marokko in 1956 nam het belang van de wijnbouw af en daalde ook de kwaliteit. De staat nam de wijngaarden over en de boeren kregen een gegarandeerde prijs voor hun druiven, ongeacht de kwaliteit.

Maar inmiddels zijn de Fransen weer helemaal terug. Belangrijkste investeerder is Groupe Castel. Directeur Pierre Castel was een studievriend van koning Hassan II, en die was bereid hem te helpen. Castel pachtte in 1994 ruim duizend hectare Koninklijke wijngaarden en beplantte die met internationale rassen als Merlot, Cabernet Sauvignon en Syrah. De tweede grote investeerder is Les Celliers de Meknes. De inspanningen hebben er toe geleid dat de kwaliteit weer is gestegen en ook de hoeveelheid geproduceerde wijn weer toeneemt. Over het algemeen wordt wijn in Marokko niet of nauwelijks gedronken. De wijn die geproduceerd wordt is uitsluitend bestemd voor de export. De islam verbiedt natuurlijk het gebruik van alcohol. Overigens wordt dit verbod in Marokko niet altijd even strikt toegepast. In elk geval is Marokko een van de grootste wijnproducerende landen van de Islamitische wereld, met een jaarproductie van 35 miljoen flessen.

Op 120 kilometer ten oosten van Rabat, op de uitlopers van het Atlasgebergte vinden we de regio Meknes. Deze streek is door zijn ligging op enige hoogte, de hoeveelheid zonneschijn en zijn gematigde temperaturen het belangrijkste wijngebied van Marokko. In deze streek vinden we alle bekende herkomstbenamingen van Marokko. Ben M’Tir is een gegarandeerde geografische herkomstbenaming, een soort Vin de Pays, ten zuiden van Meknes. De wijngaarden hier bevinden zich op een hoogte van 700 meter, gunstig voor een goede afkoeling in de nachtelijke uren. Gerrouane is eveneens een geografische herkomstbenaming ten zuiden van Meknes, iets lager gelegen, op zo’n 550 meter. De ondergrond is lichter van structuur, met meer zand, en dat betekent ook dat de wijnen wat lichter en eleganter zijn. Dan is er de appellation contrôlée ‘Les Coteaux de l’Atlas, die in 1998 werd toegekend door het Ministerie van Landbouw. Deze streek is fameus om zijn goede wijnen sinds de Romeinse tijd. Binnen deze appellation vinden we de deeldistricten Sidi-Slimane, Mjat en Boufekrane. De beste wijngaarden in deze streek hebben recht op de aanduiding ‘Cru’.

Oostenrijkse wijnen onderscheiden zich door een heel eigen smaak, gecombineerd met een gemiddeld zeer hoge kwaliteit. Dat hoge niveau is mede te danken aan de strenge wijnwetgeving en de bijbehorende kwaliteitscontrole die het land sinds 1985 kent.

Spanje is, gemeten in wijngaardoppervlakte, het grootste wijnland ter wereld. Als het gaat om de wijnproductie neemt Spanje slechts een bescheiden plaats in. Dit heeft grotendeels te maken met het droge klimaat met gemiddeld lage opbrengsten per hectare. Spanje is van oudsher bekend om zijn versterkte of zoete wijnen als Sherry en en Malaga. Sinds de toetreding tot de EU eind jaren 80, heeft het land zich in rap tempo ontwikkeld. Moderne wijntechnieken, aanplant van internationale druivenrassen en een nieuwe generatie wijnmakers zorgden ervoor dat Spanje zijn internationale marktpositie in een relatief korte tijd wist neer te zetten. In de laatste tien jaar heben veel wijnregio’s de officiële herkomstbenaming, DO (Denominación de Origen), verworven. De wijnwet werd onlangs uitgebreid met een nieuwe categorie wijnen, de Vinos de Pago. Dit vormt nu de hoogste categorie wijnen, waarbij de wijnen afkomstig zijn uit één wijngaard. Sinds korte tijd vindt er een herontdekking plaats van plaats van lokale druivenrassen.